ว่าความ หมายถึง ก. (กฎ) ว่าต่างหรือแก้ต่างแทนคู่ความในคดี; (โบ)ชําระความ เช่น ท้าวมาลีวราชว่าความ.
ก. อยู่ในโอวาท, เชื่อฟังคำสั่งสอนโดยดี.
ก. อยู่ในโอวาท, เชื่อฟังคำสั่งสอนโดยดี.
ก. จ้าง, ตกลงให้ทําการสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยให้ค่าจ้าง, เช่นเขาว่าจ้างช่างให้มาทำรั้วบ้าน, ว่า ก็ว่า.
บ. เกี่ยวกับ เช่น วารสารชุดนี้ว่าด้วยเรื่องวัฒนธรรมกฎหมายว่าด้วยลิขสิทธิ์.
(กฎ) ก. ว่าความแทนโจทก์, ใช้คู่กับ แก้ต่าง ซึ่งหมายถึงว่าความแทนจําเลย.
ก. ติเตียนหรือนินทาเมื่อผู้ถูกว่าคล้อยหลังไปแล้ว.
(สำ) ก. ตำหนิผู้อื่นเรื่องใดแล้วตนก็กลับทำในเรื่องนั้นเสียเอง.